Crazy fridays

Aller laatste vrijdag van dit school jaar. Laatste dag judo. Ik ben overal naar toe gereden. Heb overal spier pijn.

Maar daar boven op veel gehuild vamdaag over mijn man. Ik ben nu een jaar en een maand een wedeuwe . Overdag kan ik het bijna altijd wegstoppen en lig gewoon op bed ermee. Maar vandaag was ik heel vaak duizelig erover.

Ik vind de tijd voorbij gaan zo zwaar. Niet lang meer en ik zou net zo lang zonder hem zijn als dat ik samen met hem was.

En het gehuil van de meiden elke dag is heel vermoeiend. Ze weten minder en minder over hem. En ik kende hem maar zo kort ik kan weinig vertellen en dit doet enorm veel zeer. Maar moet weer vroeg opstaan morgen dus emoties weer weg. Blanco gezicht op. En door gaan.